“ငွက္သြင္ပ်ံၾကြမတတ္ေသာ္”

ေႏြဦးဝင္စ
ႏွင္းလဲက်၍
ျမဴကသိုင္းၿခဳံ
ဝနာစုံတြင္
နီဟုန္ေစြးေစြး
ငွက္ေက်းသာစြ
ရြက္ေျမခေသာ္
ေမာလ်ရီေဝ
တိမ္ဦးေစ၍
ေၾကြေသာရြက္ႏွင္႔
အလြမ္းသင္႔လွ်က္
ေမွ်ာ္လင္႔သက္ေဝ
တစ္ပါးေျမမွ
ႏြမ္းေခြသဲလွဳိက္
ရင္အရွိဳက္ဝယ္
ထိုးစိုက္သဲႏု
လဲၿပိဳလုျဖင္႔
ခုလွ်င္ခဏ
ခ်စ္သဲလွထံ
ဝဲပ်ံေရာက္ခ်င္
စိတ္၌ယွဥ္သည္
ငွက္သြင္ပ်ံၾကြမတတ္ေသာ္ဝ္…။



မင္းၾကည္ညိဳ