မနက္ခင္းေလးက ၾကည္လင္ခ်ိဳျမေနသကဲ႔သို႔ရွိ၏။ ကၽြန္ေတာ္သည္
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ရာမွအျပန္ ေရခ်ိဳးၿပီးကြန္ျပဴတာဖြင္႔ကာ
ေကြကာအုပ္ကေလးေဖ်ာ္၍ေသာက္ေန၏။ ထိုခဏ၌ ဖုန္းဝင္လာေသာေၾကာင္႔ ၾကည္႔လိုက္ရာ
ရုံးကဖုန္းျဖစ္ေန၏။ ေစာေစာစီးစီးျဖစ္ေန၍ အေၾကာင္းရွိလိမ္႔ဟုထင္ကာ
ကိုင္လိုက္၏။ “ဆရာေရ အိပ္ယာထၿပီလား၊ pet food မွာ ျပႆနာျဖစ္ေနလို႔ပါ။
ျဖစ္ႏိူင္ရင္ ဆရာ႔ကို
ကိုေတြ႔ခ်င္တယ္လို႔ customer ကေျပာေနပါတယ္။”
ကၽြန္ေတာ္လဲ သိပ္ဇိမ္မခံျဖစ္ေတာ႔ အလုပ္သို႔ ေရဗူးႏွင္႔ အိပ္ကိုဆြဲကာ
ခပ္သုပ္သုပ္ေျပးရေလေတာ႔သည္။ pet food မွာဆိုေတာ႔
ကၽြန္ေတာ္ေတြးမရေအာင္ျဖစ္၍ေနသည္။ ပုံမွန္အားျဖင္႔ ဘီစကြတ္ အခ်ိဳရည္စသည္႔
can food မ်ား၌သာ အျဖစ္မ်ားေလရာ ယခုေတာ႔ Pet food ဆို၍ နားမလည္ႏိူင္ပဲရွိ၏။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္ေရာက္မွ ေသခ်ာစုံစမ္း ေမးျမန္းေပေတာ႔မည္ဟု
ဆုံးျဖတ္ခဲ႔ရသည္။
အလုပ္ေရာက္ေတာ႔ customer မိသားစုႏွင္႔အတူ
ကၽြန္ေတာ္၏ဝန္ထမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ေစာင္႔ေနသည္ကိုေတြ႔ရ၏။
အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးၾကည္႔ေတာ႔ ၄င္းcustomer မိသားစုထဲမွ လူငယ္တစ္ေယာက္က
“ဒီလိုဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ မေန႔က ကၽြန္ေတာ္႔ေၾကာင္ေလးအတြက္ အစာဝယ္သြားတာပါ
။အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ကလဲ ေသခ်ာဂရုမစိုက္မိေတာ႔ ဝယ္သြားတဲ႔ေၾကာင္စာအထုတ္ကို
သတိမထားဘူးဗ် ။ ေကၽြးၿပီးေတာ႔ ေၾကာင္ကေလးက အန္တယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္လဲ
ဘာျဖစ္လဲေပါ႔၊ ေနမ်ားမေကာင္းတာလားဆိုၿပီး ေဆးခန္းသြားျပတယ္။ ဆရာဝန္က
အစာအဆိပ္သင္႔တယ္၊ ဘာေကၽြးမိပါသလဲ ဆိုမွ ကၽြန္ေတာ္က
သူႀကိဳက္တဲ႔အစာထုတ္ကေလးကို သတိရမိေတာ႔တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ႔ ၾကည္႔လိုက္ရာမွာ
ဆရာတို႔ေရာင္းတဲ႔ ေၾကာင္စာက EXP (ရက္လြန္ေသာပစၥည္း) လြန္တယ္ဆိုတာ
သိရတယ္ဗ်ာ၊ ေဟာဒီမွာၾကည္႔ပါဗ်ာ” ဟုဆိုကာ သူဝယ္သြားေသာ ေၾကာင္စာထုပ္ကေလးကို
ျပ၏။
ကၽြန္ေတာ္လဲဘာမွေျပာမေနေတာ႔ပဲ “ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔
အလြန္ပဲရွက္မိပါတယ္။ ေခြးစာေၾကာင္စာေတြကို လူ႕အစားအေသာက္ေလာက္
ေသခ်ာဂရုမစိုက္မိခဲ႔ပါဘူး။ ဒါ႔ေၾကာင္႔ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္မွ အတတ္ႏိူင္ဆုံးနဲ႔ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးပါ႔မယ္။
ေၾကာင္အတြက္ေဆးဖိုးဝါးခအျပင္ အစားအေသာက္မ်ားကိုလဲ
လက္ေဆာင္ေပးပါမယ္”စသည္ျဖင္႔ ေျပာေလရာ ထိုေၾကာင္ပိုင္ရွင္ customer က
မေက်နပ္ပဲရွိေန၏။ မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲၾကည္႔ေနေသာ ကၽြန္ေတာ္က
မေက်မနပ္ျဖစ္ေနေသာ သူတို႔အား အမွန္ပင္ေတာင္းပန္၍ လုပ္ေပးႏိူင္သည္အထိ
လိုက္ေလ်ာေပးပါ၏။ စကားေျပာရအလြန္ခက္၏။ေနာက္ဆုံး မရေတာ႔သည္႔အဆုံး
ကၽြန္ေေတာ္လဲ ဘာမွမတတ္ႏိူင္ေတာ႔။ သူတို႔က ေၾကာင္အစားထိုးလိုခ်င္သည္ဟုေျပာ၏။
ခက္လိုက္ပါဘိ။ ေနာက္ဆုံးနည္းတစ္ခုအေနျဖင္႔ ရက္ခ်ိန္းေရႊ႕ဆိုင္းကာ
ထိုေၾကာင္ပိုင္ရွင္အား ေနာက္တစ္ပတ္ တနလၤာေန႔တြင္ အေျဖအတိအက်ႏွင္႔အတူ
ေက်နပ္သည္အထိ ေဆာင္ရြက္ေပးပါမည္ဟု ကတိဝန္ခံလိုက္ပါသည္။ ထို customer သည္
ကတိအတြက္ သက္ေသအေထာက္ထားလိုခ်င္သည္ဟု ဆက္၍အဓြန္႔တက္ပါ၏။
ေကာင္းပါၿပီဟုေျပာၿပီး မိမိလည္း ေဘာလ္ပင္နဲ႔ပင္ agreement သေဘာမ်ိဳး
စာရြက္ေပၚတြင္ေရးကာ sign ထိုးေပးလိုက္ေတာ႔ သူက အီးေမးလ္ ဖုန္းနံပါတ္
လိပ္စာတို႔ကိုေပးကာ ျပန္သြားေလေတာ႔၏။ မိမိလည္း ထို pet food
မ်ားထားရာေနရာသို႔
အေစာတလ်င္ေျပး၍ ၾကည္႔ေတာ႔၏။ ကံဆိုးေလစြေသာ ထို
customer သည္ တစ္ထုပ္တည္းေသာ EXP ျဖစ္၍ေနေသာထိုေၾကာင္စာထုပ္အား
ဝယ္သြားမိပုံရသည္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ခ်က္ခ်င္းပင္ ထိုေၾကာင္စာေရာင္းေသာ
ကုမၸဏီသို႔ ဖုန္းဆက္ကာအေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါသည္။ ထိုကုမၸဏီမွလည္း
ခ်က္ခ်င္းပင္ လာခဲ႔မည္ဟုဆိုကာ ႏွစ္နာရီအၾကာတြင္ ေရာက္လာၾကသည္။
ရုတ္တရက္အစည္းအေဝးေခၚကာ ညိွႏိႈင္းၾကသည္။ ကုမၸဏီလူႀကီးေတြကလဲ
ေၾကာင္တစ္ေကာင္၏ အသက္တစ္ေခ်ာင္းကို လူတစ္ေယာက္၏ အသက္တစ္ေခ်ာင္းပမာ
အေလးထားၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔၏ အဆုံးအျဖတ္အေပၚကိုသာ
အေလးေပးေဆာင္ရြက္မည္ဟု ေျပာၾကသည္။ မိမိကလည္း customer ၏
အလိုကိုသာလိုက္ေလ်ာခ်င္ေၾကာင္း ေျပာျပရာ သူတို႔ကုမၸဏီအေနျဖင္႔
ေၾကာင္သြားဝယ္ေပးရန္ မျဖစ္ႏိူင္ေၾကာင္းေျပာ၏။ မိမိလည္းနားလည္ပါ၏။ သို႔ျဖင္႔
customer သို႔ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားရာ သူတို႔အေနျဖင္႔
ဘာမွမေျပာလိုေတာ႔ေၾကာင္း က်န္းမာေရးဝန္ႀကီး႒ာနႏွင္႔ တရားေရးဘက္တြင္သာ
ေျဖရွင္းရန္ေျပာလာသျဖင္႔ မိမိေရာ ကုမၸဏီလူႀကီးမ်ားပါ ေခါင္းရႈပ္သြားၾက၏။
ထိုသုိ႔က်န္းမာေရးဝန္ႀကီး႒ာန၌ ေျဖရွင္းလွ်င္
အမႈကပိုႀကီးေပေတာ႔မည္။အလုပ္လဲပ်က္ေပလိမ္႔မည္။ သို႔ႏွင္႔ မိမိမွအႏူးအညြတ္
ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း အကယ္၍ေက်နပ္ႏိူင္ပါလွ်င္ ေၾကာင္အစားထိုးအတြက္
ေၾကာင္၏တန္းဖိုးႏွင္႔ညီမွ်ေသာ ေငြေၾကးပမာဏ ကိုေပးေလ်ာ္ပါမည္ဆိုသည္တြင္
customer ဘက္မွ အနည္းငယ္မွ် ၿငိမ္သက္သြားကာ ခဏၾကာမွ အဲသလိုသာဆိုရင္
ေက်နပ္ပါသည္ဟုဆိုေလသည္။ ေနာက္ေနာင္ကို ဤကဲ႔သုိ႔ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစႏိူင္ေသာ
အစားအေသာက္တို႔ကို မေရာင္းမိေစရန္ႏွင္႔ EXP တို႔ကိုဂရုတစ္စိုက္
စစ္ေဆးေစာင္႔ၾကပ္ရန္ သတိေပးေျပာဆို၏။ ေၾကာင္၏တန္ဖိုးကိုလဲ
သူတို႔ကဖြင္႔ေျပာေလေတာ႔သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္မွလဲ
“ဟုတ္ကဲ႔ေကာင္းပါၿပီခင္ဗ်ား”ဟုဆိုကာထိုကိစၥကိုအဆုံးသတ္ေဆာင္ရြက္လိုက္ရေတာ႔၏။
ထုိ႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ လူစုခြဲကာ အစည္းေဝးကိုအဆုံးသတ္လိုက္ေတာ႔၏။
ေနာက္တနလၤာေန႔တြင္ ထိုcustomer မိသားစု အားအေၾကာင္းၾကား၍
ကတိျပဳထားသည္႔အတိုင္း ေပးေလ်ာ္ရခဲ႔ရေတာ႔၏။ ထို႔ေနာက္ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသည္မွာ
ဤကဲ႕သို႔ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး ကိုယ္႔ႏိူင္ငံ၌သာ ျဖစ္လိုက္မည္ဆိုလွ်င္
မည္မွ်ေကာင္းေလမည္နည္းဟု ေတြးမိ၏။ ေတြးရင္းလဲ ၿပဳံးမိပါေသး၏။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိူင္ငံတြင္ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ယခုကဲ႔သို႔ေသာ
ျပႆနာျဖစ္ေပၚခဲ႔လွ်င္ မည္သို႔ေဆာင္ရြက္ၾကေလမည္နည္း။ ေတြးမိ၏။ ေတြးတိုင္းလဲ
အေျဖသည္တိတိက်က်မေပၚခဲ႔။ အဘယ္႔ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိူင္ငံသည္
မ်ားေသာအားျဖင္႔ ေတာေနလူထုက ပို၍မ်ား၏။ အရွင္းဆုံးေျပာရလွ်င္
ထိုေတာေနလူထုသည္ အစားအေသာက္ က်န္းမာေရးဗဟုသုတ နည္းေနေသးသည္။
ေခာတ္ေနာက္က်ေနျခင္းဟု ေျပာလွ်င္လဲ လြန္မည္မထင္ေပ။ အစိုးရႏွင္႔ပတ္သက္သည္႔
အစားအေသာက္ကြပ္ကဲမႈပိုင္းဆိုင္ရာ က်န္းမာေရးဝန္ႀကီး႒ာနမ်ားသည္လည္း
အလြန္အားနည္းေနသည္ကို အထင္းသားေတြ႔ေနရေသးသည္။ ယခုကၽြန္ေတာ္ႀကံဳေတြ႔လိုက္ေသာ
အျဖစ္အပ်က္သည္ ပုံမွန္အားျဖင္႔ၾကည္႔လွ်င္ ႀကီးက်ယ္ေသာ
ျပႆနာႀကီးမဟုတ္ေပမယ္႔ တကယ္႔တကယ္ ေတြးၾကည္႔လိုက္ေတာ႔
သူတို႔လုပ္ပိုင္ခြင္႔ကို အျပည္႔အဝေတာင္းဆိုသြားသည္မွာ နမူနာယူသင္႔ေပသည္။
အကယ္၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္မွ ျငင္းဆိုခဲ႔ပါမူ၊ မလိုက္ေလ်ာခဲ႔ပါမူ သူတိို႔ဘက္က
ေရွ႕ဆက္လုပ္စရာေတြကို ဗဟုသုတ အျပည္႔ျဖင္႔ ျမင္ေနၾက၏။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္မွလဲ
သူတို႔အတြက္ လုပ္ေပးသင္႔သည္မ်ားကို အတိတက်ပင္ လုပ္ေပးရ၏။ သူ႔လမ္းေၾကာင္း
ကိုယ္႔လမ္းေၾကာင္းကို
အတတ္ႏိူင္ဆုံးနဲ႔ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္
ညွိထိမ္းေပးသကဲ႔သို႔ ရွိေနသျဖင္႔ အလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ
ဓေလ႔စရိုက္တစ္ခုျဖစ္ပါ၏။ က်န္းမာေရးဝန္ႀကီး႒ာနမ်ားသည္လည္း တစ္ပတ္ကို
တစ္ႀကိမ္မွ် ေဈးမွအစ ကုန္တိုက္ႀကီးမ်ားအဆုံး အစားအေသာက္ႏွင္႔
ပတ္သက္သည္မ်ားကို လွည္႔လည္စစ္ေဆးၾက၏။ အစားအေသာက္သုိေလွာင္
သိမ္းဆည္းမႈမ်ားကို ၾကည္႔ရႈစစ္ေဆး၏။ တစ္ခါတြင္ အခ်ိဳရည္ဗူးအခ်ိဳ႕ႏွင္႔
ျခင္ေဆးေခြမ်ား ေရာေႏွာေနသည္ကို ေတြ႔၍သတိေပးျခင္းခံရသည္။ ဤကဲ႔သို႔ေသာ
အေလ႔အထမ်ား ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိူင္ငံ၌သာရွိေနပါမူ
အလြန္ေကာင္းေသာလကၡဏာတစ္ရပ္ျဖစ္သည္ႏွင္႔အ
ညီ လူထုအေနႏွင္႔
က်န္းမာေရးဗဟုသုတကိုလည္း ရၾကေပမည္။ ထို႔အတူ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုယ္၌လည္း ဗဟုသုတ
အေတြ႔အႀကံဳရသည္ႏွင္႔အမွ် ဤသို႔ေသာကိစၥမ်ားကို ကိုယ္႔ႏိူင္ငံ၌သာ
ေျဖရွင္းလိုက္ခ်င္ပါသည္။ သို႔ေပမယ္႔ အမွန္ဖြင္႔ဆိုရပါမူ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိူင္ငံတြင္ ယခုသို႔ေသာျပႆနာသည္
လူရီ(ရယ္)စရာျဖစ္ေနလိမ္႔မည္ဟုလည္း ေတြးထင္မိပါ၏။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း
တအံ႔တၾသျဖစ္မိသည္ႏွင္႔အတူ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစား
ေဆာင္ရြက္ခဲ႔ပါသည္။
အျခားမ်ားစြာေသာ ကိစၥျပႆနာမ်ားကိုလည္း ေျဖရွင္းဖူးပါသည္။
သို႔ေသာ္ဤယခုတင္ျပခဲ႔ေသာ ျပႆနာသည္ ေသးငယ္သည္ဟု ထင္ရလင္႔ကစား တူညီမွ်တေသာ
လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ သေဘာသဘာဝကိုထင္ဟပ္ေစရုံသာမက ပညာယူသင္႔ေသာ
ဘဝသင္ခန္းစာတစ္ရပ္ျဖစ္သည္ဟုလည္းယူဆမိပါသည္။ ထိုကဲ႔သို႔ေသာ သင္ခန္းစာမ်ားကို
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိူင္ငံ ေနျပည္သူလူထုကိုလဲ ရေစခ်င္မိသည္။ လူတစ္ေယာက္ႏွင္႔
ေၾကာင္တစ္ေကာင္တို႔၏အသက္ကို တစ္ထပ္တည္းထားေသာ သာဓကကို အစိုးရမွလဲ
က်န္းမာေရးႏွင္႔ ပတ္သက္သည္႔ အေျခခံဗဟုသုတ ေဟာေျပာပြဲ ပညာေပးပြဲမ်ားကို
ေက်းလက္က်န္းမာေရးမွစ၍ ျပည္သူလူထုသို႔ တင္ျပျပဳလုပ္သြားမည္ဆိုလွ်င္
အလြန္အားရစရာေကာင္းေသာ က်န္းမာေရးေစာင္႔ေရွာက္မႈတစ္ရပ္အျဖစ္ျဖင္႔
ထင္ျမင္သုံးသပ္တင္ျပလိုက္ရပါေၾကာင္း တင္ျပရင္း။
မင္းၾကည္ညဳိ
၅၅ နှစ်ပြည့် မင်္ဂလာ ...
5 years ago
0 comments:
Post a Comment