ခ်စ္သူဆု

ေဝး..ေဝး သြားေပမယ္႔
ေရး..ေရး ေလးအခ်စ္ရိပ္မဟုတ္ခဲ႔ပါ။

တေျဖးေျဖးေမ႔ရမွာလား
ေမ႔မသြားတဲ႔ အခ်စ္ရိပ္ဟာ၊

မေျဖသာအလြမ္းေတြနဲ႔
ေဝဒနာလႊမ္းေလေတာ႔
တမ္းသေရြ႕အခ်ိန္တိုင္းသာ
ျပန္ၿပီးသာစဆုံစည္းရရင္ျဖင္႔
သခင္ရယ္....ဘယ္ေဝးပါ႔မလဲ။

မခ်စ္လို႔မဟုတ္ပါဘူး
အျပစ္မဖို႔ပါနဲ႔ ေမာင္႔ခ်စ္သူ...တဲ႔။

တစ္သက္မွာ တစ္ခါခ်စ္တာမို႔
ေမ႔သစၥာ ဘယ္ခါမပ်က္ပါတဲ႔
ၿငွိဳးငယ္စြာသူကဆိုတယ္။

သူ႔ကိုယ္သူရႈံးတာထက္
ေမာင္႔ကို ေမဆုံးရႈံးတာက
ရင္အနာရဆုံးပါလို႔
ငိုရႈိက္ခါ ဆင္႔၍ဆို
သို႔ကလို သူ႔စကားေတြက
ေမာင္႔နားမွာ လွ်ံလာခဲ႔ေလေတာ႔
အေျဖရွာ ခ်စ္သဒၵါတိုးစြာေပါ႔
ေမတၱာမပ်က္ပါဘူးေမ။

ႏွစ္လေတြရွည္
ခႏၶာေျမက်ေစဦးေေတာ႔။

ဘဝအေထြေထြ အသေခ်ၤေျပာင္းေသာ္လဲ
ေမာင္႔အသဲမွာ ေမတစ္ေယာက္သာလို႔
မေဖာက္လြဲကာ အခ်စ္မ်ားရယ္ေၾကာင္႔
ေဝးျခားကာ မဆုံရေပမယ္႔
ေတးသြားပမာ ရင္စုံကေနမွ
ခ်စ္သူလွ ေမာင္႔သက္လယ္ကို
မ်က္မတြယ္ ေမာင္ဆုေတာင္းပါရဲ႕
(အခ်စ္ရယ္)ေႏွာင္းတေျမ႕ေျမ႕ ၾကမၼာအေကြ႕ကေန။ ။
မေဟာင္းတေရြ႕ေရြ႕ ျပန္ကာေတြ႔ပါရေစ။ ။


                       မင္းၾကည္ညိဳ